Lawenda francuska – kwiatostan ze „skrzydełkami”
Urocza, aromatyczna lawenda, przywodząca na myśl ogrody śródziemnomorskiej Prowansji, już wiele lat temu podbiła nasze serca i nadal utrzymuje swoją wysoką pozycję w rankingu najpopularniejszych roślin ozdobnych. W ogrodach najczęściej uprawa się ją w postaci bardziej odpornej i względnie dobrze znoszącej nasze warunki klimatyczne lawendy wąskolistnej nazywanej też lekarską, ale w ostatnim czasie równie dużą popularnością cieszy się też jej bliska kuzynka, lawenda francuska.
Zobacz, jak wygląda lawenda francuska
Lawenda francuska (Lavandula stoechas) ma podobny pokrój jak lawenda wąskolistna, ale tworzy nieco szersze liście i zupełnie inne, bardziej oryginalne kwiaty. Rozwijają się one na szczytach wzniesionych pędów wiosną (kwiecień-maj, powtarzają kwitnienie we wrześniu) i tworzą rodzaj podłużnej, kłosowatej główki, zwieńczonej kilkoma dużymi, liliowymi, delikatnymi „skrzydełkami” (to kolorowe podsadki).
Kwiaty lawendy francuskiej nadają się do suszenia i wykorzystywania w suchych bukietach lub umieszczania w pachnących kompozycjach typu potpourri.
Kwiaty okazałe, ale roślina delikatna – wymagania lawendy francuskiej
Kwiaty lawendy francuskiej z pewnością wyglądają wyjątkowo atrakcyjnie i z powodzeniem mogą konkurować z mniej okazałymi kwiatami lawendy wąskolistnej, jednak roślina nie ma szans na dobre zagościć do naszych ogrodach. Powodem takiej sytuacji jest dużo większa wrażliwość i delikatność ciepłolubnej lawendy francuskiej, która nie znosi mrozów i już przy temperaturze niższej niż -7°C może zostać całkiem zniszczona.
Roślina jest też bardziej wrażliwa na błędy uprawowe. Nie lubi suszy, która sprawia, że jej pędy i kwiaty szybko więdną, ale też nie toleruje zalania, które powoduje u niej pojawianie się chorób grzybowych. Najlepiej rośnie w próchniczej, przepuszczalnej i umiarkowanie wilgotnej glebie o zasadowym odczynie pH i na ciepłym, zacisznym, słonecznym stanowisku.
Co zrobić z lawendą francuską, gdy skończy się lato
Lawenda francuska może być sezonowo uprawiana w ogrodzie i sadzona na ciepłych, słonecznych rabatach, ale znacznie lepiej sprawdza się jako roślina doniczkowa, zdobiąca balkony, tarasy i ogrodowe schody.
Urodą oryginalnej lawendy francuskiej możemy cieszyć się jednak wyłącznie w sezonie letnim, gdyż nie jest ona w stanie przetrwać zimy na zewnątrz i z tego powodu często traktowana jest jak roślina jednoroczna. Jej oryginalne kwiaty z powodzeniem możemy też jednak podziwiać w kolejnym sezonie, jeśli tylko późną jesienią zabierzemy roślinę z ogrodu lub tarasu i przeniesiemy do bardzo jasnego, ale chłodnego pomieszczenia o temp. ok. 0-5°C, w którym będzie mogła przetrwać zimę i przejść okres spoczynku (np. weranda, nieogrzewana, jasna klatka schodowa, widna piwnica).
Przez całą zimę lawendę należy nawadniać, ale bardzo umiarkowanie, a nawet skąpo. Ziemia w jej doniczce nie może zupełnie wyschnąć, ale też w żadnym wypadku nie może być mokra. Wiosną, gdy roślina rozpoczyna wegetację, wszystkie jej pędy należy skrócić na wysokości ok. 1/3 ponad zimą. Zabieg może wydawać się dość radykalny, ale dzięki niemu roślina ładniej się zagęści i wyda więcej kwiatów. Lawendę przed wyniesieniem na zewnątrz stopniowo przyzwyczajamy do wyższych temperatur i ustawiamy na balkonie lub sadzimy w ogrodzie dopiero po minięciu wiosennych przymrozków.
Jak rozmnażać lawendę francuską
Lawendę francuską rozmnaża się z sadzonek pędowych, pobieranych wiosną lub pod koniec klata bądź z nasion (przed siewem muszą zostać poddane stratyfikacji czyli schłodzeniu w niskich temperaturach przez zmieszanie z wilgotnym piaskiem i umieszczenie w lodówce na ok. 1-1,5 miesiąca, nasiona wysiewa się do doniczek ustawionych w ciepłym pomieszczeniu wiosną – marzec-kwiecień). Jeśli jednak nasiona nie pochodzą od sprawdzonego sprzedawcy lub zostały zebrane z uprawianych roślin, potomstwo uzyskane tą droga może nie zachować cech odmianowych egzemplarza matecznego.
Odmiany lawendy francuskiej, które warto mieć
Ze względu na swoją urodę i popularność, roślina doczekała się obecnie kilku ciekawych odmian. Należą do nich m.in.:
- „Papillon” - o wąskich, długich, liliowo-różowych podsadkach,
- „Bella Rose” - o różowych, szerokich podsadkach,
- „Snowman” - o białych kwiatach i podsadkach, „Bandera Purple” o zwartym, niskim, gęstym pokroju, ciemnofioletowych kwiatach i różowoliliowych podsadkach,
- „Giant Summer” o fioletowych, trwałych kwiatach.
Poznaj też: Właściwości zdrowotne tarczycy bajkalskiej, zwanej bajkaliną
