Lawenda francuska – uprawa, pielęgnacja, zimowanie

Urocza, aromatyczna lawenda, przywodząca na myśl ogrody śródziemnomorskiej Prowansji, już wiele lat temu podbiła nasze serca i nadal utrzymuje swoją wysoką pozycję w rankingu najpopularniejszych roślin ozdobnych. W ogrodach najczęściej uprawa się ją w postaci bardziej odpornej i względnie dobrze znoszącej nasze warunki klimatyczne lawendy wąskolistnej nazywanej też lekarską, ale w ostatnim czasie równie dużą popularnością cieszy się też jej bliska kuzynka, lawenda francuska.

Lawenda francuska (Lavandula stoechas) ma podobny pokrój jak lawenda wąskolistna, ale tworzy nieco szersze liście i zupełnie inne, bardziej oryginalne kwiaty. Rozwijają się one na szczytach wzniesionych pędów wiosną (kwiecień-maj, powtarzają kwitnienie we wrześniu) i tworzą rodzaj podłużnej, kłosowatej główki, zwieńczonej kilkoma dużymi, liliowymi, delikatnymi „skrzydełkami” (to kolorowe podsadki).

Kwiaty lawendy francuskiej nadają się do suszenia i wykorzystywania w suchych bukietach lub umieszczania w pachnących kompozycjach typu potpourri.

Kwiaty lawendy francuskiej z pewnością wyglądają wyjątkowo atrakcyjnie i z powodzeniem mogą konkurować z mniej okazałymi kwiatami lawendy wąskolistnej, jednak roślina nie ma szans na dobre zagościć do naszych ogrodach. Powodem takiej sytuacji jest dużo większa wrażliwość i delikatność ciepłolubnej lawendy francuskiej, która nie znosi mrozów i już przy temperaturze niższej niż -7°C może zostać całkiem zniszczona.

Roślina jest też bardziej wrażliwa na błędy uprawowe. Nie lubi suszy, która sprawia, że jej pędy i kwiaty szybko więdną, ale też nie toleruje zalania, które powoduje u niej pojawianie się chorób grzybowych. Najlepiej rośnie w próchniczej, przepuszczalnej i umiarkowanie wilgotnej glebie o zasadowym odczynie pH i na ciepłym, zacisznym, słonecznym stanowisku.

Lawenda francuska może być sezonowo uprawiana w ogrodzie i sadzona na ciepłych, słonecznych rabatach, ale znacznie lepiej sprawdza się jako roślina doniczkowa, zdobiąca balkony, tarasy i ogrodowe schody.

Urodą oryginalnej lawendy francuskiej możemy cieszyć się jednak wyłącznie w sezonie letnim, gdyż nie jest ona w stanie przetrwać zimy na zewnątrz i z tego powodu często traktowana jest jak roślina jednoroczna. Jej oryginalne kwiaty z powodzeniem możemy też jednak podziwiać w kolejnym sezonie, jeśli tylko późną jesienią zabierzemy roślinę z ogrodu lub tarasu i przeniesiemy do bardzo jasnego, ale chłodnego pomieszczenia o temp. ok. 0-5°C, w którym będzie mogła przetrwać zimę i przejść okres spoczynku (np. weranda, nieogrzewana, jasna klatka schodowa, widna piwnica).

Przez całą zimę lawendę należy nawadniać, ale bardzo umiarkowanie, a nawet skąpo. Ziemia w jej doniczce nie może zupełnie wyschnąć, ale też w żadnym wypadku nie może być mokra. Wiosną, gdy roślina rozpoczyna wegetację, wszystkie jej pędy należy skrócić na wysokości ok. 1/3 ponad zimą. Zabieg może wydawać się dość radykalny, ale dzięki niemu roślina ładniej się zagęści i wyda więcej kwiatów. Lawendę przed wyniesieniem na zewnątrz stopniowo przyzwyczajamy do wyższych temperatur i ustawiamy na balkonie lub sadzimy w ogrodzie dopiero po minięciu wiosennych przymrozków.

Lawendę francuską rozmnaża się z sadzonek pędowych, pobieranych wiosną lub pod koniec klata bądź z nasion (przed siewem muszą zostać poddane stratyfikacji czyli schłodzeniu w niskich temperaturach przez zmieszanie z wilgotnym piaskiem i umieszczenie w lodówce na ok. 1-1,5 miesiąca, nasiona wysiewa się do doniczek ustawionych w ciepłym pomieszczeniu wiosną – marzec-kwiecień). Jeśli jednak nasiona nie pochodzą od sprawdzonego sprzedawcy lub zostały zebrane z uprawianych roślin, potomstwo uzyskane tą droga może nie zachować cech odmianowych egzemplarza matecznego.

Ze względu na swoją urodę i popularność, roślina doczekała się obecnie kilku ciekawych odmian. Należą do nich m.in.:

• „Papillon” - o wąskich, długich, liliowo-różowych podsadkach,
• „Bella Rose” - o różowych, szerokich podsadkach,
• „Snowman” - o białych kwiatach i podsadkach, „Bandera Purple” o zwartym, niskim, gęstym pokroju, ciemnofioletowych kwiatach i różowoliliowych podsadkach,
• „Giant Summer” o fioletowych, trwałych kwiatach.

Poznaj też: Właściwości zdrowotne tarczycy bajkalskiej, zwanej bajkaliną