Surfinie - piękne kwiaty na balkony i tarasy

Surfinie to produkt japońskich inżynierów genetycznych. Są zmodyfikowaną odmianą petunii ogrodowej. Można je nazwać wydłużonymi petuniami, gdyż tworzą długie, zwisające pędy, których długość może dochodzić nawet do dwóch metrów. Do Europy trafiły pod koniec lat 90. XX wieku i błyskawicznie zdobyły popularność dzięki swej dekoracyjności i długiemu okresowi kwitnienia - od maja do pierwszych przymrozków.

Surfinie mają setki odmian, a co roku powstają nowe. Różnią się kolorem i wielkością kwiatów, długością pędów, kształtami kwiatostanów. Surfinie nie są trudne w uprawie, ale żeby naprawdę obficie kwitły, potrzebują starannego podlewania i nawożenia.

Surfinie wymagają stanowisk jak najbardziej słonecznych. Wprawdzie w miejscach lekko ocienionych nie uschną, jednak rosną słabo i ograniczają kwitnienie, często opóźniając je nawet o kilka tygodni. Najlepszym dla nich miejscem jest słoneczny, zaciszny taras lub południowe okno. Miejsce dla surfinii powinno być w miarę możliwości osłonięte przed wiatrem (dzięki temu jej pędy nie będą się łamać).

Podłoże dla surfinii powinno jak najbardziej żyzne, próchnicze i przepuszczalne, o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6,5).

Surfinie lubią stałą wilgoć, jednak nie tolerują jej nadmiaru. Dno pojemników, w których będą rosnąć należy zdrenować warstwą gruboziarnistego żwiru, kamieni lub keramzytu, a same donice powinny być wyposażone w kilka otworów odpływowych. Surfinie należy podlewać regularnie, nie dopuszczając do ich przesuszenia.

Na ogół wystarcza podlewanie raz dziennie, jednak w upalne dni warto podlewać je dwukrotnie. Podczas podlewania należy unikać zmoczenia łodyg, liści i kwiatów, gdyż wyjątkowo łatwo odparzają się w słońcu i pokrywają brązowymi plamami, a ponadto wilgoć ułatwia rozwój infekcji grzybowych, na które rośliny te są wyjątkowo podatne.

Jak większość roślin szybko rosnących i intensywnie kwitnących surfinie wymagają dużej ilości składników mineralnych, a co za tym idzie obfitego nawożenia - raz w tygodniu należy podlewać je nawozami wieloskładnikowymi, najlepiej dedykowanymi do surfinii.

Pielęgnacja i rozmnażanie surfinii

Jeśli chcemy, żeby nasze surfinie pięknie i długo kwitły, trzeba na bieżąco usuwać przekwitłe kwiatostany i uschnięte części roślin. Nie należy dopuszczać do wytworzenia nasion, gdyż bardzo osłabia to rośliny.

W warunkach domowych bardzo trudno jest wyhodować surfinie z nasion, dlatego najczęściej pierwsze okazy kupuje się w szkółce roślin ozdobnych. Potem można rozmnażać surfinie pobierając sadzonki pędowe. Odcięte pędy zanurzamy w ukorzeniaczu, sadzimy i pielęgnujemy podobnie, jak dorosłe rośliny - ukorzeniają się ok. miesiąca i podejmują normalny wzrost.

Choroby surfinii

Niestety japońscy bioinżynierowie skupili się na dekoracyjności surfinii i nie zapewnili im odporności na choroby. Zwłaszcza na infekcje grzybowe. W praktyce zaatakowane rośliny rzadko udaje się uratować, zatem najlepszą metodą jest profilaktyka.

Rozwojowi chorób grzybowych sprzyja zwłaszcza zawilgocenie naziemnych części roślin, zatem należy unikać ich zamaczania podczas podlewania. W czasie kilkudniowych opadów deszczu lepiej przenieść surfinie w suche miejsce. Brązowiejące liście lub pędy należy natychmiast usuwać, by ograniczyć rozprzestrzenianie się infekcji.

Jeśli wiosna i lato są wilgotne można surfinie profilaktycznie opryskiwać fungicydami. Opryski stosuje się naprzemiennie różnymi preparatami (np. Topsin M 500 SC i Dithane NeoTec 75 WG) w odstępach dwutygodniowych.

Surfinie rzadko uprawia się jako rośliny wieloletnie, gdyż najładniej kwitną w pierwszym roku od ukorzenienia. Nieliczne odmiany bujnie kwitnące przez dwa lata z rzędu na zimę należy przenieść do jasnego pomieszczenia z temperaturą jak najbardziej zbliżoną do 10°C. Przez zimę należy podlewać je tylko tak, żeby ziemia nie przeschła. Wczesną wiosną trzeba im zapewnić o kilka stopni wyższą i zacząć częściej podlewać. Pędy skracamy. Na zewnątrz można je wynieść po 15 maja (pamiętając o ich wcześniejszym zahartowaniu).